- grandificus
- grandificus, a, um (grandis u. facio), groß-, edel handelnd, groß, mens, Amm. 18, 6, 22.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Grandific — Gran*dif ic, a. [L. grandificus; grandis grand + facere to make.] Making great. [R.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English